Ruhun Zindanı(Edebi Mülahazalar)

Daralıyorum, dipsiz kuyunun en dibindeyim artık. Ruhum dar bir hücredeki mahkumun sıkıntısını çekiyor. Ruhum zindanda, karanlık ve dar bir zindan. Soğuk oluyor, üşüyorum bedenim ısıtmıyor ruhumu. Ruhum yanlız ve ruhum kimsesiz...



Dünya bir zindan değilmidir insana. Eksiktir insan, muhtaçtır. Yemeden içmeden uyumadan nefes almadan dursak ya biraz. Beden buraya aittir alışıktır dünyada yaşamaya da; ya ruhumuz? O buralı değildir. Maphustur. Zindandadır!Ne güzel söylemiş Peygamberimiz Hz. Muhammed(s.a.v.)



“Dünya mümine zindan, kâfire cennettir.” Hadis-i Şerif *



Ruhumuz insan bedeninde hapsedilmiş aslında çıkamaz dışına, daralır. Sonsuz olan ruhumuz kasvetli ve muhtaç bedende eziyet çekmektedir. Bir sonsuz bir sonlu içine nasıl sığsın?



Mutasavvıflarca söylendiği gibi:

Allah, kendindeki her  şeyden bir nokta bize de vermiş olduğu için insan hür olmuştur.

Ama bilahare, nefis âleminde kendi kendimize köle olduğumuz da bir gerçektir.

Çünkü, bu âleme gelip, beden denen kafese girmek ve buradan kurtalamamakla, bu kafese hapsedilmiş durumda kaldık.  İnsanlığımızdaki amaç; bundan kurtulup,  hürriyetimizi  kazanmakken, maalesef, pek çoğumuz bunu yapamamaktayız.

İnsanın aslı ruhtur ve beden içine hapsedilmiştir.

Bunun farkında olup, aslını bilmediğimiz için, dua edip bu hapishaneden kurtulmaya

çalışacağımıza, öleceğiz diye ödümüz patlamaktadır.
,


--Edebi Mülahazalar--



* Sahih-i Müslim, Kitabu’z-Zühd 1, Sünen-i Tirmizî, Kitâbu’z-Zühd 16.